Fresa est instrumentum rotans cum uno pluribusve dentibus ad fresandum adhibitum. Dum operatur, quisque dens fresae intermittens superfluum materiae secat. Fresae extremae imprimis ad plana, gradus, sulcos, superficies formandas et materias in machinis fresantibus secandas adhibentur.
Secundum genus materiae, fresae terminales in has dividuntur:
①Fresae extremae HSS:
Etiam chalybs celeris appellatur, molli duritie praeditus. Fresae chalybis celeris vili pretio et bona tenacitate praeditae sunt, sed earum firmitas non alta est et facile franguntur. Duritia calida fresarum chalybis celeris est 600.
② Fresae extremae e carburo:
Carbidum (chalybs tungsteni) seriem proprietatum excellentium habet, ut bonam duritiae thermalis, resistentiam attritionis, bonam firmitatem et tenacitatem, resistentiam caloris, resistentiam corrosionis, et cetera. Praesertim, alta duritia et resistentia attritionis etiam ad 500 gradus fere immutatae manent, et duritia adhuc valde alta ad 1000 gradus est.
③ Fresae ceramicae extremae:
Etiam fresae oxidationis appellatae, duritiam altissimam, resistentiam caloris usque ad 1200 gradus, et vim compressionis altissimam habent. Attamen, nimis fragilis est, itaque vis non alta est, ita quantitas secandi non potest esse nimis magna. Ergo, aptior est ad perficiendum finale vel alia producta non metallica tractanda valde resistentia attritioni.
④Fresae extremae materiae superdurae:
Excellens est quod ad duritiam, resistentiam attritionis, et resistentiam caloris attinet. Satis tenacitatis habet et temperaturas usque ad gradus 2000 tolerare potest. Aptior est quia nimis fragilis et non robustus est. Finis finalis.
Tempus publicationis: XXII Oct. MMXXIV
